Κάθε χρόνο τέτοια μέρα γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Θεσπίστηκε το 1973 από τα Ηνωμένα έθνη με σκοπό να ευαισθητοποιήσει και να δημιουργήσει δράσεις με στόχο την προστασία του. Έχει γίνει μόδα, τα τελευταία χρόνια, η ενασχόληση με το περιβάλλον σε όλους τους τομείς της ζωής μας, από τις καθημερινές μας ενασχολήσεις και συζητήσεις μέχρι την πολιτική και τα ΜΜΕ. Πόσο όμως αλήθεια είμαστε εξοικειωμένοι με την έννοια του περιβάλλοντος και τη ρύπανση του; Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν πρέπει να συγχέουμε τη μόλυνση με τη ρύπανση. Για παράδειγμα η αύξηση του επιπέδου του θορύβου στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις – η ηχορύπανση δηλαδή είναι και αυτή ένα είδος περιβαλλοντικής ρύπανσης.
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει παρατηρηθεί μεγάλη ανθρώπινη παρέμβαση στο Φυσικό περιβάλλον και κυρίως στα αστικά κέντρα λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας. Η οικολογική καταστροφή ξεκίνησε στην Αγγλία από την βιομηχανική επανάσταση. Η πρώτη καθαρή ένδειξη ότι κάτι συμβαίνει ήταν η μόλυνση της ατμόσφαιρας, του αέρα δηλαδή που αναπνέουμε, από τα καυσαέρια κυρίως των μέσων μεταφοράς, των καυστήρων των πολυκατοικιών και των βιομηχανιών. Δεν είναι μακρινό το φαινόμενο της αιθαλομίχλης πιο παλιά στην πόλη του Λονδίνου, πιο πρόσφατα στη δική μας πρωτεύουσα ή το 2008 την αγωνιώδη προσπάθεια των Κινέζων διοργανωτών των Ολυμπιακών Αγώνων να διαλύσουν τη αιθαλομίχλη στο Πεκίνο.
Σειρά είχε το νερό. Τα υπόγεια και επιφανειακά ύδατα: λίμνες, ποτάμια, θάλασσες, υδροφόρος ορίζοντας.
Και η λίστα δε σταματά εδώ!
- Καταστροφή του φυσικού τοπίου λόγω της ταχύτατης και πολλές φορές ανεξέλεγκτης ανοικοδόμησης,
- αύξηση των στερεών απορριμμάτων (σκουπιδιών) σε συνδυασμό με την αδυναμία διαχείρισης και διάθεσής τους,
- η αποψίλωση των δασών λόγω υλοτομίας, οικοδόμησης ή ακόμα λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών (νωπές είναι ακόμα οι μνήμες μας από το πρόσφατο τεράστιο, ανυπολόγιστο περιβαλλοντικό κόστος των πυρκαγιών στη χώρα μας στην Αττική και την Πελοπόννησο).
- η ανεξέλεγκτη χρήση των πρώτων υλών –πετρέλαιο, άνθρακας, φυσικό αέριο, χωρίς ταυτόχρονη εκμετάλλευση των Α.Π.Ε.,
- φυτοφάρμακα και διάφορα χημικά, πυρηνικές δοκιμές
- και τόσα άλλα συνθέτουν ένα έργο με πρωταγωνιστή και ταυτόχρονα θεατή τον άνθρωπο.
Και αν τέλος σε όλα αυτά προσθέσουμε και τα απρόβλεπτα φυσικά φαινόμενα όπως οι εκρήξεις των ηφαιστείων που απελευθερώνουν μεταξύ άλλων τεράστια ποσά CO2 και ενώσεων του Θείου ιδιαίτερα επιβλαβών, εύλογα μας έρχεται στη σκέψη η ερώτηση,
«Για πόσο ακόμα;»

Χωρίς να θέλουμε να παραβλέψουμε τη σημαντικότητα όλων των υπολοίπων, θα θέλαμε να σταθούμε σε αυτό το άρθρο στη μόλυνση των υδάτων και την ανεξέλεγκτη χρήση του νερού, καθώς είναι θέμα που αφορά άμεσα, αλλά που κυρίως θα απασχολήσει στο κοντινό μέλλον τη χώρα μας.
Όλοι μας είμαστε γνώστες του φαινομένου του θερμοκηπίου. Η αύξηση των εκπομπών του CO2 στην ατμόσφαιρα μας, οδηγεί σε ταυτόχρονη αύξηση της θερμοκρασίας που με τη σειρά της οδηγεί σε μια σειρά από καταστάσεις ντόμινο, όπως το λιώσιμο των πάγων στους πόλους, την επιβράδυνση του ρεύματος του Κόλπου (γνωστό ως Gulf Stream), που αποτελεί το φυσικό θερμοστάτη του πλανήτη μας. Όλα αυτά θα επηρεάσουν διαφορετικά την κάθε χώρα. Με τη βοήθεια Η/Υ οι επιστήμονες ανέπτυξαν μοντέλα υπολογισμού των επιπτώσεων αυτών των αλλαγών στο κλίμα κάθε χώρας.
Για παράδειγμα οι χώρες τις βόρειας Ευρώπης θα περάσουν τεράστιες περιόδους παγετώνων, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας θα έχει ως αποτέλεσμα την καταπόντιση των Κάτω Χωρών (Ολλανδία). Τουλάχιστον κατά ένα μέτρο θα αυξηθεί η στάθμη των υδάτων των ωκεανών εξαιτίας του λιωσίματος των πάγων μέχρι το 2100. Τα τελευταία αποτελέσματα όσον αφορά τη χώρα μας έδειξαν ότι θα περάσουμε μεγάλες περιόδους ξηρασίας και μεγάλες περιόδους βροχοπτώσεων.
Τα ¾ της επιφάνειας της Γης καλύπτονται από νερό. Ωστόσο μόνο το 3% από αυτό είναι πόσιμο ενώ τα ¾ αυτού (2,4%) υπό την μορφή πολικών πάγων (Ανταρκτική). Εξαιτίας της ραγδαίας αύξησης του πληθυσμού της γης, της μαζικής κατανάλωσης, της κατάχρησης των φυσικών πόρων και της μόλυνσης του νερού η διαθεσιμότητα του πόσιμου νερού δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής και διαρκώς μειώνεται.
Για αυτό το λόγο, το νερό αποτελεί στρατηγικής σημασίας αγαθό σε όλη την υφήλιο και αιτία για πολλές πολιτικές διενέξεις.
Πολλοί έχουν προβλέψει ότι το καθαρό νερό θα γίνει το πετρέλαιο του μέλλοντος καθιστώντας τον Καναδά με τα πλεονάζοντα αποθέματα νερού την πιο πλούσια χώρα του πλανήτη.
- Σύμφωνα με την έρευνα της UNESCO που πραγματοποιήθηκε το 2003 για τα παγκόσμια αποθέματα νερού, στα επόμενα 20 χρόνια η ποσότητα του νερού που αναλογεί στον καθένα προβλέπεται να μειωθεί κατά 30%.
- 40% από τους ανθρώπους που ζουν στη γη δεν έχουν επαρκές νερό ακόμα και για υποτυπώδη υγιεινή.
- Περισσότεροι από 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν το 2000 από ασθένειες που σχετίζονται με την κατανάλωση μολυσμένου νερού ή με ξηρασία.
- Το 2004, σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τη φιλανθρωπική οργάνωση WaterAid αναφέρεται ότι στη Βρετανία ένα παιδί πεθαίνει κάθε 15 δευτερόλεπτα από ασθένειες που σχετίζονται με το νερό.
Χρήση νερού στην καθημερινότητά μας
Καθημερινά γινόμαστε αυτόπτες μάρτυρες αλόγιστης χρήσης νερού. Αν και οι περιπτώσεις είναι πολλές, δύο εικόνες που σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ζήσει, είτε έχουμε μεγαλώσει σε πόλη, είτε κυρίως στην επαρχία, είναι πολύ χαρακτηριστικές και εμείς στην One Services δε μπορούμε να συμφιλιωθούμε με αυτές.
Πρώτη η εικόνα του ανθρώπου που κρατά το λάστιχο χρησιμοποιώντας τον αντίχειρά του στην άκρη για να δημιουργήσει πίεση και να πλύνει την αυλή του.
Άλλη εικόνα, πλένουμε το αυτοκίνητό μας και έχουμε τη βρύση ανοιχτή για να μην τρέχουμε και να την ανοιγοκλείνουμε.
Και αν σε όλα αυτά προσθέσουμε την άσκοπη χρήση που οι περισσότεροι μας λίγο ή πολύ έχουμε κάνει στο μπάνιο μας, για το πλύσιμο των πιάτων, το πότισμα, τότε μπορούμε να σκεφθούμε πόσα εκατομμύρια λίτρα πολύτιμο πόσιμο νερό σπαταλιέται ετησίως μόνο για καθημερινή χρήση!

Να μιλήσουμε με αριθμούς; Η κατά κεφαλήν κατανάλωση νερού στην Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο.
Σε κάθε Έλληνα αντιστοιχούν περίπου 2400m3 το χρόνο, όταν ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 1240 m3 το χρόνο!!!!
Τι Πρέπει να Κάνουμε

Η απαγόρευση σε μία κοινωνία όπως η δική μας, που υπάρχει το πολιτικό κόστος και η ατιμωρησία, δεν είναι λύση. Η προσπάθεια πρέπει να ξεκινήσει από τον καθένα μας ξεχωριστά, εφαρμόζοντας την πολιτική των 3 “R” (Recycle – Reduce – Reuse) ελληνιστή Ανακύκλωση – Μείωση – Επαναχρησιμοποίηση. Στις λύσεις την ανακύκλωσης, την χρήση των ΑΠΕ, θα αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο. Στο παρόν θα περιοριστούμε σε πρακτικές που έχουν ως στόχο τους την προστασία των υδάτινων πόρων.
Όσον αφορά τις καθημερινές μας συνήθειες, ατομικά και ξεκινώντας από τα απλά πράγματα, όπως:
- η χρήση πλυντηρίου πιάτων,
- τη χρήση ειδικού «στοπ» στο λάστιχο του κήπου μας για το πότισμα
- πότισμα στον κήπο, πλύσιμο του αυτοκινήτου και της αυλής τις απογευματινές ώρες, ώστε να περιοριστεί η εξάτμιση του νερού από την ισχυρή ακτινοβολία.
- Χρήση πλυστικού μηχανήματος υψηλής πίεσης
- Συλλογή του νερού από τα κλιματιστικές μονάδες και αξιοποίησή του για δευτερεύουσες χρήσεις όπως πότισμα.
Εμείς στην One Services έχουμε υιοθετήσει διαδικασίες και προσπαθούμε να μειώσουμε τον όγκο χρήσης και απόρριψης, επαναχρησιμοποιούμε τους πόρους όσο το δυνατόν περισσότερο και τέλος ανακυκλώνουμε ότι έχει φτάσει στον χρόνο τέλους ζωής. Συμμετέχουμε σε σεμινάρια και ημερίδες περιβαλλοντικής διαχείρισης, ενώ βρισκόμαστε σε στενή συνεργασία με Περιβαλλοντολόγους Μηχανικούς, που μας ενημερώνουν σε θέματα νομοθεσίας και καινοτόμων πρακτικών. Χρησιμοποιούμε επί το πλείστον υλικά φιλικά προς το περιβάλλον και εφόσον ο πελάτης το επιθυμεί μπορούμε να προσφέρουμε υπηρεσίες με αποκλειστική χρήση οικολογικών καθαριστικών. (Μάθετε περισσότερα για την εμπειρία καθαρισμού που σας προσφέρουμε)
Στους άμεσους στόχους μας είναι η βελτιστοποίηση κυκλοφορίας του στόλου αυτοκινήτων μας μειώνοντας κι άλλο το ενεργειακό μας αποτύπωμα.
Οι περισσότερες από αυτές τι λύσεις είναι εύκολες στην εφαρμογή, και δεν αποκλείεται στο εγγύς μέλλον να δούμε κάποια ευρωπαϊκή οδηγία που να τις επιβάλλει. Μήπως όμως η πρόληψη είναι καλύτερη της επιβολής; Γιατί να μας τις επιβάλλουν όταν η εθνική μας νομοθεσία μπορεί να τις θεσμοθετήσει από πριν; Εξάλλου κάθε χώρα έχει τις δικές της περιβαλλοντικές ανάγκες. Ποιος καλύτερα από εμάς τους ίδιους θα προσαρμόσει τα απαιτούμενα μέτρα υπολογίζοντας τις ιδιαίτερες περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας;
Η ώρα μηδέν για το περιβάλλον έχει παρέλθει προ πολλού και εδώ και αρκετά χρόνια έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Το νερό αποτελεί ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά στη ζωή μας. Είναι πηγή και σύμβολο ζωής, αλλά η έλλειψη σεβασμού του σύγχρονου ανθρώπου προς αυτό το θείο δώρο και η αλαζονεία μας θα μας κάνουν στο μέλλον, αν δεν προσέξουμε, να πούμε «το νερό νεράκι».

Πηγές:
- Θεμιστοκλής Λέκκας, Περιβαλλοντική Μηχανική Ι – Διαχείριση Υδατικών Πόρων, Θεμιστοκλής Λέκκας, Περιβαλλοντική Μηχανική Ι – Διαχείριση Υδατικών Πόρων, Μυτιλήνη, Ιούνιος 2005
- Περιβαλλοντική εκπ/ση, Πρόγραμμα επιμόρφωσης εκπ/κών (πρακτικά), Τμήμα Γ. Φ. και Ζ. παραγωγής-Εργαστήριο Αγρομετεωρολογίας Παν/μιου Θεσσαλίας, Βόλος 1999
- Μυλόπουλος Ι.Α., Διαχείριση Υδατικών Πόρων και Περιβαλλοντική Πολιτική, Πρακτικά 4ου Συνεδρίου Περιβαλλοντικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, Μυτιλήνη 1995
- Μάρκος Σκληβανιώτης, Στοιχεία από ΕΥΔΑΠ,
- http://paidiknero.webnode.gr, Ημ/νία Τελ. Επίσκεψης 13/11/2011
- http://dipe.pie.sch.gr, Ημ/νία Τελ. Επίσκεψης 18/12/2012
- http://www.waterlabs.gr/nomothesia.html, Ημ/νία Τελ. Επίσκεψης 20/12/2012
- http://ec.europa.eu/environment/air/pollutants/stationary/ippc/index.htm, Ημ/νία Τελ. Επίσκεψης 20/12/2012